53. "Gliniarz" ~ Laurelin Paige & Sierra Simone

Tytuł: „Gliniarz”

Tytuł oryginału: „Hot Cop”

Autor: Laurelin Paige & Sierra Simone

Data wydania: 14 września 2018

Wydawnictwo: Kobiece

Bibliotekarka Livia chciałaby mieć dziecko przed magiczną trzydziestką. Problem w tym, że postanawia unikać mężczyzn, więc to marzenie może być trudne do zrealizowania.

Kiedy na jej drodze staje seksowny funkcjonariusz Chase Kelly i wyraźnie jest nią zainteresowany, Livia postanawia upiec dwie piecze na jednym ogniu.

Zawierają ze sobą układ. Wydaje się, że wszystko zaplanowali, jednak czasami w parze z pożądaniem zaczynają iść uczucia.

Źródło opisu: okładka książki.

Laurelin Paige to autorka, po której książki sięgam z przyjemnością i praktycznie w ciemno, ale jednocześnie oczekuję od nich czegoś więcej niż tylko literatury przesiąkniętej seksem. Odpowiada mi styl jakim posługuje się Paige, to jak momentami manipuluje akcją, jak potrafi zatrzymać moje serce. Po wszystko co wyjdzie spod jej pióra sięgam z przyjemnością, ale bałam się sięgnąć po „Gliniarza” z racji tego, że został napisany nie tylko przed Laurelin. Przyznam, że „Gwiazdor” do tej pory stoi nienaruszony i to już kilka długich miesięcy. Bałam się, że coś z tego połączenia pójdzie nie tak i nie będę potrafiła odnaleźć w książce stylu Paige, że nie będę potrafiła się w ogóle odnaleźć w tej książce, jednak opis „Gliniarza” zaciekawił mnie na tyle, że postanowiłam przełamać tę barierę obaw i zobaczyć co z tego wyjdzie.

Livia Ward jest bibliotekarką, jest dobra, troszkę nieśmiała i pomocna, ale potrafi też zadrzeć nosa oraz zawalczyć o swoje. Jest też skromną osobą. Nie uważa się za piękną, nie sądzi, że mogłaby się podobać facetom. Jest też nieco przewrażliwiona na punkcie swojego wieku i uważa, że skoro zaraz stuknie jej trzydziestka, to jest jedną nogą po drugiej stronie.  Ma spokojne życie, z którego jest zadowolona, ale nie do końca, bo jest rzecz, której pragnie. Livia stanowczo wyrzekła się mężczyzn i nie widzi swojej przyszłości z żadnym facetem u boku. A jednak też nie chce być sama. Powoli zaczyna w niej kiełkować pragnienie dziecka, ale wkrótce ono się wzmaga. Zwłaszcza kiedy poznaje przystojnego funkcjonariusza.

W pewnych momentach Livia wydawała mi się być – niestety, muszę to przyznać – egoistyczna. Nie zawsze podobało mi się jej zachowanie, zwłaszcza względem Chase’a, ale z drugiej strony nie było ono bezpodstawne. Za tym krył się strach. Każdy się czegoś boi, ona także miała swoje obawy i nie możemy jej winić za to, że próbowała temu zaradzić.

Chase to gliniarz, jakie wyobraża sobie wiele kobiet. Przystojny, seksowny, z olśniewającym uśmiechem. Tutaj was niestety zawiodę, ale w rzeczywistości takich policjantów to ze świecą szukać. Ja na swojej drodze nigdy takiego nie spotkałam. Wracając jednak do głównego tematu, Kelly jest pewny siebie i nie interesują go związki. Ma miano Funkcjonariusza Bawidamka i wiele kobiet poznało Kelly trio. Wydaje się być facetem, któremu w głowie tylko jedno. Właśnie. Wydaje się to słowo klucz. Chase ma w głowie nieco więcej niż tylko myśli o seksie. To zabawny i naprawdę inteligentny facet i widać, że praca w policji to nie tylko zarabianie pieniędzy. To jego powołanie. Jest dodatkowo bardzo troskliwy, co miałam okazję zobaczyć niejednokrotnie. Owszem, seks to myśl i pragnienie, które towarzyszy mu codziennie i bardzo często, ale zapewniam, że za przystojną buźką jest coś więcej niż tylko olśniewający uśmiech. Nawet potężny facet może dźwigać jakiś ciężar na barkach.

Co do samej historii, nie była ona jakaś porywająca i zaskakująca, ale przyjemna i zabawna. Wiemy od samego początku od czego zacznie się ich relacja i do czego będzie to zmierzało, więc nie było elementu zaskoczenia. Układ na dziecko – że tak powiem – też nie wydawał mi się być czymś oryginalnym, bo już miałam z takim tematem styczność. Seksu między bohaterami było bardzo dużo, ale nie ma co się dziwić, w końcu wiadomo o co tu chodzi, prawda? Choć jakoś bardzo wulgarne i odrzucające one nie były. Bohaterowie mają swoje problemy, ale mam wrażenie, że mogłyby być nieco głębiej przedstawione.

Jak wspomniałam wcześniej, nie zawsze rozumiałam zachowanie głównej bohaterki, ale za to podziwiałam Chase’a za swoje zachowanie, za troskliwość, bo spodziewałam się typowego samca alfa, który będzie myślał tylko tym, co ma między nogami, a tu zostałam mile zaskoczona. I moim zdaniem jego osobowość została lepiej wykreowana, po prostu.

Zauważę jeszcze pewien szczególik. Jak mówiłam, sięgam po książki Laurelin Paige bardzo często i były momenty, kiedy zauważałam zmianę w stylu pisania. Nie wiem czy to rzeczywiście wtedy zdania tworzyła Sierra czy to tylko moje wyobrażenie, ale jeśli rzeczywiście tak było, to zapewniam was, że to było miejscowe i ani trochę nie przeszkadzało w czytaniu.

Podsumowując?

Polecam tę książkę jeśli szukacie czegoś lekkiego, mało ambitnego, ale też nie takiego do końca przeszytego wyłącznie pragnieniem seksu. „Gliniarz” to fajna historia, z poczuciem humoru i czytanie jej sprawiło mi przyjemność. Nie jest to książka idealna. Ma swoje wady, ale ma także swoje zalety, ale nie jest ona też nudna, a według mnie koniec tej książki nie powinien być inny, bo taki jaki stworzyły autorki jest po prostu najlepszy. To jak go stworzyły? Dla mnie w sam raz.

Jeśli szukacie lektury w takiej tematyce, do odsapnięcia, gdzie będzie poczucie humoru, to będzie to coś dla was.

Za egzemplarz serdecznie dziękuję Wydawnictwu Kobiece.