165. "Wrócę po ciebie" ~ J.A. Huss

Tytuł: „Wrócę po ciebie”

Tytuł oryginału: „Come/ Come back”

Autor: J.A. Huss

Data wydania: 17 kwietnia 2020

Wydawnictwo: Papierówka

Nazywam się James Fenici, a ty nigdy nie zobaczysz, że nadchodzę. Poruszam się w cieniu, jakbym sam był ciemnością. Ukrywam się tam, gdzie nikt nie spogląda. Nie przestrzegam żadnych zasad, nie znam granic, nie biorę jeńców i nigdy, przenigdy się nie waham. Nie jestem rycerzem w lśniącej zbroi: jestem twoim najgorszym koszmarem.

Nazywam się James Fenici, a ty jesteś moim celem. Tylko jedno z nas wyjdzie z tego starcia zwycięsko i na pewno nie będziesz to ty. Gdy twoje imię trafia na moją listę, już jesteś martwy. Taką zawarłem umowę ze śmiercią. Kontrakt podpisałem krwią, więc z góry wiadomo, jak to się zakończy – przywyknij.

Nazywam się James Fenici i jestem zły do szpiku kości. A przynajmniej wierzyłem w to aż do dnia, gdy ją zobaczyłem. Wtedy potwór, którym sądziłem, że jestem… Rzeczy, które myślałem, że znam… Każda brudna obietnica, którą odrzuciłem, powróciła, by dać mi w twarz.

Nazywam się James Fenici i chyba się zakochałem.

Źródło opisu: okładka książki.

Do tej książki podchodziłam dwukrotnie przez wyjazd na wakacje i mało czasu oraz chęci na czytanie. Za drugim razem poszło mi znacznie lepiej, aczkolwiek nadal czułam, że coś mi w tej historii nie pasuje. I nie chodziło o sam pomysł na fabułę, bo uważam, że jest niezły. Autorka nie skupia się tu na romansie, ale daje sporo akcji, zagadek, tajemnic. Nie wiadomo, kto mówi prawdę, a kto jest wrogiem. Odnoszę jednak wrażenie, że potencjał tej powieści nie został wykorzystany. I po skończeniu, mam mętlik w głowie, bo nie wiem, co sądzić o tej książce.

Nie jest idealna, to już mogę na początku zaznaczyć i wymienię rzeczy, które mi się nie podobały, a niestety troszkę się ich znajdzie. Jak dla mnie, relacja pomiędzy głównymi bohaterami nie dość, że rozwinęła się zbyt szybko, to jeszcze początkowo była strasznie chwiejna i nie wiedziałam tak właściwie na czym oni stoją. Harper nie ufała Jamesowi, ale prosiła go, żeby jej nie opuszczał, bo bez niego sobie nie poradzi. Raz chce, by zostawił ją w spokoju i każe odejść, w następnej już dzieje się coś innego. I to chyba postać głównej bohaterki nieco mi wadziła. W jednej chwili wydawała się być dziewczyną po przejściach, która szybko dowiedziała się, co to jest życie i ma głowę na karku, w następnej jej zachowanie bywało dziecinne i miewała zmienne nastroje bardzo szybko.

Ogólnie podobało mi się to, co dostałam, bo sam pomysł na historię i to, co J. A. Huss wymyśliła było dla mnie zaskoczeniem, bo spodziewałam się klasycznego romansu, a tutaj ten wątek jakby gubi się w tle w świetle tego, co się działo. Nie chcę wam jednak zdradzać zbyt wiele w razie gdybyście sięgnęli po tę książkę. Na korzyść wpływa także to, że działo się tutaj sporo i nie ma mowy o nudzie, ale mam wrażenie, że wyjaśnienia pewnych kwestii pomiędzy bohaterami działy się nieco chaotycznie i momentami czułam, że się gubię. Zabrakło mi też emocji w tym wszystkim i takiego dreszczyku. I pobudzenia ciekawości, choć tajemnic pojawiło się tu sporo i sporo z nich czeka na wyjaśnienie w kolejnym tomie – po który sięgnę.

Czuję się trochę źle, wypisując te minusy, bo wiem, że ta książka może się podobać i to nawet bardzo, ale jeszcze gorzej bym się czuła, gdybym to przemilczała i ukryła prawdziwe odczucia, także niestety musiałam to z siebie wyrzucić. Żałuję, że ta historia nie została nieco inaczej pokierowana, bo zabrakło mi emocji, naturalności. Było jak dla mnie trochę chaotycznie, chwiejnie (jeśli chodzi o zachowania czy uczucia bohaterów). I na pewno potencjał nie został wykorzystany w pełni, ale gdyby było inaczej, ta książka mogłaby być naprawdę petardą dla fanów nieco mroczniejszych romansów, bo mamy tu w pewnym sensie mafię i dużo trupów, choć nie jest mrocznie i przerażająco – nie było dla mnie.

Jak wspomniałam, „Wrócę po ciebie” może się podobać bardzo, więc najwyraźniej nie do końca trafiła w moje gusta, ale ostatecznie uważam, że małe coś w sobie miała i nie powiem, że to była zła książka. Miała minusy, ale pewnie nie dla każdego będą one zauważalne, więc powiem tak – musicie sięgnąć i przekonać się sami. Zapewniam jednak, że to książka nietypowa, nie będzie tu serduszek i kwiatków, a sporo seksu, mnóstwo sekretów, knucia i niewiedzy, kto jest tym dobrym (biorąc pod uwagę, że każdy jest zły). Ja sięgnę po kolejny tom, to wiem na pewno, bo mimo wszystko jestem ciekawa, co się wydarzy i chcę się przekonać, jak brzmią odpowiedzi na pozostawione pytania.

Za egzemplarz serdecznie dziękuję Wydawnictwu Papierówka.