103. Przedpremierowo: "Hope again" ~ Mona Kasten

Tytuł: „Hope again”

Tytuł oryginału: „Hope again”

Autor: Mona Kasten

Data wydania: 2 października 2019

Wydawnictwo: Jaguar

Everly Penn nigdy nie chciała się zakochać, a już na pewno nie w wykładowcy. Ale Nolan Gates jest czarujący, inteligentny i seksowny i tylko przy nim Everly udaje się zapomnieć o mrocznych myślach, które od dzieciństwa nie dają jej spać w nocy. Im lepiej go poznaje, im intensywniejsza staje się więź między nimi, tym bardziej Everly chce przekroczyć niewidzialną granicę, oddzielającą ją od Nolana. Nie wie jednak, że za jego optymizmem i miłością do literatury kryje się tajemnica. Tajemnica, która może zniszczyć ich miłość, zanim się na dobre zaczęła.

Źródło opisu: materiały wydawnictwa.

Na premierę „Hope again” czekałam bardzo długo, bo seria Again skradła moje serce już od samego początku. Mona Kasten to autorka, której twórczość naprawdę uwielbiam i mogę sięgać po jej książki z zamkniętymi oczami, ale zawsze też pozostaje lekka obawa, że tym razem mogę się przeliczyć. Ciekawi czy było tak tym razem? A może Mona nadal pozostała niezawodna?

„W prawdziwym życiu nikt nikomu nie buduje domów z niebieskimi okiennicami. W prawdziwym życiu ludzie nie całują się w deszczu, nie noszą się na rękach W prawdziwym życiu inni cię niszczą, zostawiają pustą skorupę w której nic już nie zostało.”

Everly to piękna, zabawna, inteligentna dziewczyna, której ulubioną porą roku jest jesień. Przez wydarzenia z przeszłości jest sceptycznie nastawiona do miłości i ma problemy z zaufaniem. Mimo, że ma wokół siebie przyjaciół, na których może liczyć, jest zamknięta w sobie i stara się zmierzyć ze wszystkim sama.  

Nolan to niekonwencjonalny wykładowca. Miły, z poczuciem humory, inteligentny i chyba każdy na uczelni go lubi. Jego relacje ze studentami są bardziej na stopie koleżeństwa niż uczeń-profesor i każdy może na niego liczyć. Zawsze wysłucha, doradzi i pomoże, jeśli będzie w stanie.

Oboje bohaterów połączyła miłość do literatury, a także coś jeszcze.

„Niestety samą siłą woli nie można nikogo uszczęśliwić, choćby człowiek nie wiadomo jak się starał. A już na pewno nie, jeżeli to oznacza twoje cierpienie.”

Od razu wam powiem, że teraz Mona Kasten dała nam nieco inną historię niż poprzednie, może dlatego, że okoliczności, w jakich znajdowali się bohaterowie, były inne. Nie mówię, że to źle. Zawsze to fajnie, jeśli autorka potrafi wymyślić coś nowego, a nie opiera się na tych samych schematach, prawda? Dzięki temu nie wiemy czego się spodziewać i jest to jakieś odświeżenie.

Choć Everly i Nolan już się znali, a nawet lubili i byli kimś na kształt przyjaciół, relacja pomiędzy nimi wcale nie nabrała szybkiego tempa, choć coś już iskrzyło. Rozwój ich znajomości był budowany powolutku i stopniowo. Tym bardziej, że mamy tu do czynienia z zakazanym uczuciem, które w ogóle nie powinno się narodzić. Mona też nie oparła tej książki w pełni na wątku miłosnym, ale w „Hope again” daje nam spojrzenie na nieco inne kwestie. Jest to po części historia o odkrywaniu samego siebie, tego czego pragniemy od życia, co chcemy w tym życiu robić. Nie skupia się głównie na relacji między Nolanem a Everly, a czasem nawet spycha to na bok, co było moim zdaniem fajne, bo inne niż to, co dostawałam do tej pory nie tylko od Mony Kasten, ale również od innych autorek romansów. Mamy tutaj postaci drugoplanowe, poznajemy zalążek ich historii. Jest też sporo innych wydarzeń, niż tylko spotkania czy rozmowy pomiędzy głównymi bohaterami, chociaż oczywiście ich samych też nie jest mało, ale nie tak dużo, jak w innych romansach. Tą pozycją autorka też chce nam pokazać, że walka z przeszłością nie należy do łatwych spraw. Ona zawsze pozostawia w nas ślad, być może na zawsze. I musimy nauczyć się z tym żyć, a co więcej, musimy zaakceptować nie tylko swoją przeszłość czy lęki, ale czasem również drugiej osoby.

Każdy z bohaterów ma swoją historię i na pewno autorka nie dała im łatwego życia, ale też nie od razu nam zdradza, co im się przydarzyło. Zwłaszcza w przypadku Nolana. Wydaje się być pozytywnym, optymistycznym profesorem, ale coś się za tym kryje, co zdradza sam opis. To dodawało leciutkiej tajemniczości. A jeśli jakaś tajemnica to i ciekawość, prawda?

W książce da się wyczuć leciutką aurę jesieni, właśnie dlatego, że akcja rozgrywa się w tej porze roku. Podobał mi się sposób, w jaki Mona przedstawiła tę historię i stworzyła coś innego. Pokazała nam też w małym stopniu proces tworzenia książki, budowania postaci, kreowania ich osobowości, przeszłości. Nie jest to takie łatwe, jak mogłoby się wydawać. A już na pewno nie tak łatwe jak sięgnięcie po skończoną lekturę i rozpoczęcie jej czytania. Autor, zaczynając pisać, musi się zmierzyć z pewnymi elementami tworzenia.

„Bo człowiek zawsze najbardziej pragnie tego, czego nie może mieć. Takie jest życie.”

Czy polecam wam „Hope again”? Tak i jeszcze raz tak. Jak wspominałam, to zupełnie inna historia niż te, jakie już pokazała nam Mona Kasten, ale jest dzięki temu odświeżająca i nie ma się wrażenia, że czytamy kolejny raz to samo, tylko z pozmienianymi szczegółami. Napisana z perspektywy Everly, a styl autorki jest prosty, lekki i naprawdę przyjemnie się czyta rozdziały. Nie jest to przerysowana historia, nie jest też nudna. Potrafi też wciągnąć, może zaskoczyć? Nie jest idealna, ale czy są książki idealne?

Uwielbiam serie, w których każdy tom jest o innych bohaterach, ale każda jest ze sobą powiązana. Fajnie było spotkać bohaterów z poprzednich części, przekonać się co u nich i zdradzę wam w sekrecie, że jak zawsze zatęskniłam za Kadenem. I już nie mogę się doczekać, aż zostanie u nas wydana kolejna książka z tego cyklu, czyli „Dream again”.

Jednym słowem: „Hope again” naprawdę mi się podobała i absolutnie nie zawiodłam się na autorce. Dostałam coś innego, coś nowego i jestem na tak. Mam nadzieję, że moja opinia przekonała was do sięgnięcia po tę książkę.

Za egzemplarz serdecznie dziękuję Wydawnictwu Jaguar.